พยาธิเข็มหมุด มีคนเท่านั้นที่เป็นโฮสต์จำเพาะ
(definitive host) ตามปกติแล้วพยาธิเข็มหมุดจะอาศัยอยู่ที่ลำไส้บริเวณ
cecum และบริเวณลำไส้เล็กกับลำไส้ใหญ่ ที่อยู่ใกล้เคียงกับ
cecum บางครั้งพบพยาธิเข็มหมุดได้ที่ลำไส้ใหญ่ส่วนล่าง
และ rectum นอกจากนี้พยาธิเข็มหมุดอาจเคลื่อนไปอยู่บริเวณกระเพาะอาหาร
(stomach) หลอดอาหาร (esophagous) และขึ้นไปบริเวณจมูก
ได้เช่นกัน พยาธิเข็มหมุดตัวเมียออกไข่ได้ 11,000-15,000
ฟอง โดยจะไปวางไข่ที่บริเวณรอบๆ ทวารหนัก (perianal
area) และบริเวณใกล้เคียง (perineal area) ไข่จะออกมาโดยการหดรัดของมดลูก
(uterus) และช่องคลอด (vagina) ของพยาธิเข็มหมุด ภายใต้อุณหภูมิที่ต่ำ
และการได้สัมผัสกับอากาศภายนอกร่างกาย
(aerobic environment) ไข่จะใช้เวลาประมาณ 4-6 ชั่วโมง
ในการเจริญเป็นไข่ระยะติดต่อ เมื่อคนรับประทานไข่ระยะติดต่อเข้าไป
ตัวอ่อนระยะที่ 1 (1st stage larva) จะฟักออกที่ลำไส้เล็กบริเวณ
duodenum โดยตัวอ่อนจะเจริญเติบโต และมีการลอกคราบ
2 ครั้ง ก่อนที่จะไปสู่ลำไส้เล็กบริเวณ jejunum
และ ileum ช่วงต้น หลังจากนั้นตัวอ่อนจะเจริญต่อเป็นตัวแก่
และจะไปอาศัยอยู่บริเวณ cecum ช่วงเวลาตั้งแต่ผู้ป่วยได้รับไข่
จนกระทั่งพยาธิโตเต็มที่และวางไข่นานกว่า 2-6 สัปดาห์
ผู้ป่วยที่ได้รับไข่พยาธิเข็มหมุด อาจสามารถหายเองได้
(self-limited) ถ้าไม่ได้รับประทานไข่พยาธิอีก
เนื่องจากตัวเมียมักตายหลังจากออกไข่ที่ทวารหนัก
ในขณะที่ตัวผู้มีอายุประมาณ 1-3 สัปดาห์
ในบางกรณีซึ่งพบได้ไม่บ่อยที่พยาธิอาจทำให้เกิด
"autoinfection" ได้ โดยที่ตัวอ่อนจะฟักออกจากไข่ที่บริเวณทวารหนัก
จะไชเข้าไปในลำไส้ของผู้ที่เป็นโรค
และเจริญเติบโตต่อไป โดยทั่วไปไข่ที่ตกค้างอยู่
จะแพร่กระจายได้โดยการเกา ซึ่งอาจทำให้ผู้ป่วยรับประทานไข่เข้าไปอีก
จึงเกิดโรคใหม่ (reinfection) ได้ โดยวิธี hand-to-mouth
นอกจากนี้ไข่ยังอาจปนเปื้อนมาในอาหาร
เครื่องดื่ม ผ้าปูที่นอน และฝุ่นละออง คนอาจติดโรคโดยผ่านการหายใจเข้า
(inhalation) ได้เช่นกัน |
