เกณฑ์ในการวินิจฉัย GDM........
 

การที่เลือกใช้วิธีรับประทานกลูโคสแทนที่จะฉีดเข้าเส้นเลือด เนื่องจากทำให้เข้ากับสรีรวิทยา จริงเพราะสตรีตั้งครรภ์ได้รับกลูโคส จากการรับประทานอาหารเข้าไป นอกจากนี้ยังเป็นการประเมิน ระบบทางเดินอาหาร  ซึ่งมีผลต่อการหลั่งอินสุลินของร่างกายด้วย  การตรวจทำโดยให้ผู้ป่วยงดน้ำ และอาหารประมาณ 8-12 ชั่วโมงและตรวจระดับน้ำตาลในเลือดในตอนเช้า หลังจากนั้นให้ผู้ป่วย รับประทานกลูโคสปริมาณ 100 กรัม และตรวจระดับน้ำตาลในเลือด หลังจากรับประทานกลูโคส ไปเป็นเวลา  1, 2 และ 3  ชั่วโมงตามลำดับ เกณฑ์ในการวินิจฉัยว่ามีภาวะ GDM คือ  ค่าผิดปกติ ตั้งแต่ 2 ค่าขึ้นไป โดยค่า Cut-off ในแต่ละระยะเวลาดังใน ตารางที่ 1(20)

ตารางที่ 1 เกณฑ์ในการวินิจฉัย GDM : พบค่าผิดปกติตั้งแต่ 2 ขึ้นไป

ระยะเวลา หลังรับประทานกลูโคส O'Sullivan*(21) ACOG and Expert Committee**(16) 4thIWC modified, Carpenter and Coustan***(17) ขณะงดอาหาร 90 105 95 1 ชั่วโมง 165 190 180 2 ชั่วโมง 145 165 155 3 ชั่วโมง 125 145 140 * Whole blood, Somogyi-Nelson method;  **plasma or serum, glucokinase or hexokinase method;  ***plasma or serum, glucokinase or hexokinase method.

ค่า Cut-off ที่การประชุม 4th IWC แนะนำเป็นผลจากการศึกษาของ Carpenter และ Couston ในปี พ.ศ.2525(22) ซึ่งพบว่าค่า Cut-off ที่ใช้เดิมสูงเกินไป ทำให้มีสตรีตั้งครรภ์ที่มีปัจจัย เสี่ยงต่อภาวะทุพพลภาพจาก GDM รวมทั้งทารกตัวโตไม่ได้รับการวินิจฉัย และดูแลรักษาอย่าง ถูกต้อง อย่างไรก็ดี Rust และคณะพบว่าการลดค่า Cut-off ในการวินิจฉัย GDM ลงไม่ได้ช่วยให้ ผลลัพธ์ของทารกปริกำเนิดเปลี่ยนแปลงไป และยังแนะนำให้ใช้เกณฑ์ของ ACOG ต่อไป(23)

ในบางประเทศ การตรวจวินิจฉัยภาวะ GDM จะใช้ 75-g OGTT       โดยตรวจระดับน้ำตาล ในเลือดหลังรับประทานกลูโคสเพียง 2 ครั้งคือ 1 และ 2 ชั่วโมง หากใช้วิธีดังกล่าวค่า Cut-off ที่ใช้ จะมีค่าเท่ากับ 95, 180 และ 155 มก/ดล.    เมื่องดอาหารและ 1, 2 ชั่วโมงหลังรับประทานกลูโคส ตามลำดับ ซึ่งการประชุม 4th IWC ได้เสนอการตรวจ 75-g OGTT เพียงครั้งเดียวแทนการตรวจ กรองด้วย OGCT และตามด้วย OGTT ในปัจจุบัน(17)  อย่างไรก็ตามการนำมาใช้ในทางปฏิบัติ ยังคงต้องทำการศึกษาในกลุ่มประชากรที่มีขนาดใหญ่เสียก่อน